De afgelopen dagen waren we vrij van internet. We hebben met een oude houten boot, een zogenaamde "junk" gevaren in de baai van Halong. Het gebied is onderdeel van de karstbergen, die ook in het
zuiden van China te vinden zijn. Meer dan 1900 voornamelijk onbewoonde eilandjes in de vorm van puntige pukkels. Met de boot waar 5 hutten beschikbaar zijn hebben we 3 dagen rondgebracht in dit
prachtige gebied. We hadden geluk, want we hadden prachtig zonnig weer wat niet vanzelfsprekend is in deze periode.
En we hadden nog meer geluk. De eerste dag en nacht waren wij samen met een australisch koppel de enige gasten. Het klikte enorm en we hebben de grootste lol gehad. De andere 2 dagen waren ook de
overige 3 hutten bezet.
Nou hebben we natuurlijk best wel eens een uurtje languit op het dek gelegen met een goed glas wijn, maar verder hadden we het druk, druk, druk! 6 uur de wekker, 6:45 tai chi op het dek, 2x een
behoorlijke kanotocht gemaakt, 2 grotten bezocht en een traditioneel drijvend vissersdorp bezocht. Het was top!
Vietnamezen zijn overigens niet alleen heel vriendelijk, ze zijn ook slim. De vissers roeien in eenvoudige houten bootjes zonder motor. Ze hebben hun handen nodig om te vissen terwijl ze
voortbewegen. Hoe? Ze roeien met hun voeten! Ik zal zo proberen een filmpje daarvan te uploaden.
Nee, er is amper werkloosheid in Vietnam. Het is 1 van de weinige aziatische landen met een behoorlijke economische groei. Er wordt veel gexporteerd en er zijn geen banden met teroristische
organisaties. Het land hoort bij de top 5 van veilige landen ter wereld!
Iedereen werkt en er wordt niet gebedeld. Als je niet werkt voor een baas, werk je voor jezelf. Dat kan betekenen dat je 's avonds een paar plastic krukjes op de stoep zet, een pannetje op het vuur
zet, en opschept voor degene die aanschuift. Of je hebt een tube lijm in je hand, zit op de stoep en spreekt voetgangers aan. Je wordt ervan overtuigd dat je zool half loshangt en voor je het weet
zit er een klodder lijm op je schoen. Of je wel even wilt betalen voor het repareren, haha! Je kunt ook je fiets volhangen met mutsen en handschoenen en die verkopen. Het is hier winter, ruim 25
graden, maar voor de vietnamezen is dat koud......
En alle andere inwoners van de hoofdstad werken waarschijnlijk in de overdekte markt waar we vandaag waren! Niet te geloven wat daar allemaal gebeurt. Wij stonden er midden in en liepen continu in
de weg. Als mieren lopen er duizenden vietnamezen met balen koopwaar op hun schouders en leveren overal wat af. Bij verkopers die niet kunnen bewegen, omdat ze volledig zijn ingebouwd. Er zijn wel
looppaden, maar van normaal lopen is echt geen sprake!
Nou, als je dan nog niet werkt, kun je altijd nog in een enorm groot meer in het midden vd stad gaan staan en kokkels oid "vangen".
We werden vandaag aangesproken door een groep scholieren. Of we ze wilden helpen bij hun huiswerk? Dat bestond uit het debatteren in het engels. Het onderwerp lag vast en ook of je voor of tegen
was. Het werd gefilmd met hun mobieltje. Wel ja, waarom niet. De eerste 10 minuten waren wat verwarrend. Het is namelijk "hete bitterballen engels". Best lastig te volgen dus.....maar uiteindelijk
hebben we hele gesprekken gevoerd, prachtig!
s' Middags stond er een streetfood tour op het programma. Twan, onze gids, loodste ons door de smalle straatjes. Rond etenstijd verschijnen er op de stoep ieniemini terrasjes. 20 cm hoge plastic
krukjes waar de kleine vietnamezen op zitten om te drinken en te eten. Voor europeanen met lange benen best een uitdaging.....
Groene thee, gefrituurde pakketjes, vissaus, noedels, geroosterd varkensvlees, enorme hoeveelheden groene kruiden. Alles, voor zover mogelijk, naar binnen gewerkt met stokjes!
We hebben ons vandaag weer prima vermaakt. Maar ook als je niets zou doen en de hele dag alleen maar op de stoep zou staan, heb je een topdag!
We hebben onze eerste stappen in de miljoenenstad Hanoi gezet. Overweldigend! Je komt oren en ogen tekort om alles te volgen. Ons hotel staat midden in de oude wijk. Van oorsprong DE plek waar alle
ambachten werden uitgevoerd. Tegenwoordig betekent dit een wirwar van smalle straatjes, hele smalle pandjes, veel scooters en veel straatverkoop. Dat laatste vindt plaats vanaf karretjes, fietsen
en krukjes op de stoep. We zijn eerst maar eens op een terrasje gaan zitten om dit alles op ons in te laten werken. Daarna zijn we "gewoon" gaan lopen, alles en iedereen ontwijkend. Beter is het
als je de scooters jou laat ontwijken, haha!
We hebben heerlijk gegeten, mix van oosters en westers. We zijn nu meer dan 30 uur wakker, op wat kleine hazeslaapjes na. Tijd om ons bedje op te zoeken dus. Europa, Nederland en zwarte piet lijken
heel ver weg........ De vietnamen zijn bijzonder vriendelijk en we voelen ons hier erg op ons gemak. We hebben nu al zin in morgen!
Gisteren zijn we bij Mutianyu naar de grote muur geweest. Zo'n 1,5 uur rijden vanuit de stad Beijing. We hadden een taxi die max 8 uur tot onze beschikking stond en die hebben we volledig benut. Dat
betekende dus eerst 1.5 uur rijden, dan een stukje met een shuttlebus en dan met een kabelbaan naar boven. En dan sta je op DE MUUR, wauw! En dan ga je lopen....trappenlopen wel te verstaan. Want
eigenlijk zijn er amper vlakke stukken. De muur is in totaal 6300 km en delen daarvan zijn gerestaureerd. Hij kronkelt over de bergtoppen en er zitten erg steile stukken tussen. Behoorlijke
kuitenbijters dus! Je loopt steeds van wachttoren naar wachttoren en hebt prachtig uitzicht. Het was eigenlijk de enige dag met zon tijdens ons verblijf in Beijing, dus dat was geluk hebben! En
vandaag nog zo'n "must see": het plein vd hemelse vrede en de verboden stad. Voordat je op het plein staat ben je wel een tijdje bezig, want er zijn uitgebreide security checks die lange rijen
veroorzaken. Zelfs om over te steken stonden we 15 minuten in de rij...! Maar ja, dan heb je ook wat. Alhoewel, het plein is meer het idee dan dat het mooi is. Er is nogal wat gebeurd in de
geschiedenis wat het plein beroemd maakt, maar verder is het gewoon een plein met heeeeeeel veel mensen. Toen naar de verboden stad. Een stad in een stad dus. De keizer had vroeger nogal wat
bewegingsruimte zullen we maar zeggen. Het was prachtig en imposant, maar erg druk. Het is hier nu donderdag eind van de middag en morgenochtend vertrekken we weer naar Nederland. We hebben
ontzettend veel gezien en gedaan en van alles enorm genoten! Het land heeft ons verrast! Door de voorbereidingen ben je wel een beetje op de hoogte, maar het heeft ons verwachtingen overtroffen! En
we zijn dankbaar, dat we deze reis hebben kunnen maken. Het zal even wennen zijn in Nederland, maar ook weer fijn natuurlijk. China is een mooi land, maar niet om te wonen.......en wat we zeker niet
zullen missen zijn de rochels die vlak naast je voeten op de grond belanden!!! Tot gauw, xxx
Eten is belangrijk voor chinezen. Je hoeft dan ook niet bang te zijn lang te moeten zoeken naar een eetgelegenheid. Waar ze dol op zijn, zijn stokjes met een soort kleine appeltjes met een glanzende
soort gelei eromheen. Ze prikken alles graag op stokjes. Beestjes, stukken vlees en worstjes. Wij dachten in zo' n lekker worstje een knakworst te herkennen, maar toen we een hap namen, wisten we
niet hoe snel we bij de prullenbak moesten komen!!! Gisteravond zijn we naar DE eetstraat van Beijing geweest. Voor elk restaurant staat iemand met een microfoon de klanten naar binnen te lokken!
Veel restaurants laten het voltallige personeel een soort dansje op straat doen, om de avond te starten. We wilden de bekende pekingeend gaan eten. Alles van de eend, kun je op je bord krijgen.
Poten, vleugels, hart en zelfs de kop met snavel en al.......wij kozen veilig. Een soort spareribs en slabakje met stukje eend en groente. Het was wel aardig, haha! Nee, wij zijn geen fan van het
echte chinese eten geworden. Vaak erg zout, veel sauzen of te herkenbare lichaamsdelen van dieren. Een lekker kopje koffie na de maaltijd zat er niet in. Chinezen eindigen vaak met soep! Om de
maaltijd mee weg te spoelen. Ik kan mij nu al verheugen op vanavond! Een leuk restaurant om de hoek met dakterras waar een uitgebreide westerse kaart is. Andere culturen zijn prachtig en we beleven
ze graag! Maar voor het eten maken we in dit land toch een uitzondering, haha! Xxx
Vanmorgen zijn we met de metro naar het Beihai park gegaan. Een vrij groot meer met parken eromheen, midden in de stad. De chinezen komen hier graag om taichi te beoefenen, te badmintonnen, te dansen
of gewoon wat bijkletsen. Het naastgelegen park heeft een grote heuvel met paviljoen vanwaar je een prachtig uitzicht over de verboden stad hebt. Het weer is vandaag bewolkt en niet echt helder
(smog) dus het uitzicht was helaas niet perfect. Maar we hebben genoten!!! We liepen weer naar beneden en werden aangesproken door een aardige chinese man, die een aardig woordje engels sprak. Hij
vons ons leuk, aardig, charmant en wilde graag wat kletsen tijdens de wandeling. Hartstikke leuk! Beneden aangekomen vroeg hij of we nog iets met hem wilde dranken. Graag! Voor we het wisten zaten we
binnen midden in een theeceremonie. Op de achtergrond hoorde ik wat vage alarmbellen rinkelen. Ik had gelezen over een truc met toeristen in theehuizen. Ik baalde een beetje van mezelf, want het was
een leuke ontmoeting met een alleraardigste vent! Genieten van de ceremonie dus! Aan het eind konden (voelde als moesten) we thee kopen. 50 euro voor een blikje! Uiteindelijk het kleinste blikje
gekocht en toen moesten we ook nog 10 euro p.p. betalen voor de ceremonie. (een ritje met de metro kost 0,25.....) We waren er dus ingetrapt, stelletje idioten! De man nam afscheid en ging op zoek
naar zijn volgende slachtoffers. Het personeel stond ons van een afstandje gade te slaan, want ze zagen dat we het doorhadden. Ze werken vaak samen met de politie, dus klagen heeft geen zin. De nare
smaak bleef even hangen, maar hebben we met een heerlijke maaltijd weggespoeld! Xxx
Vandaag we 2 tempels bezocht en hebben we heel wat geslenterd door de vele hutongs. We begonnen bij de lama tempel. Een enorm boedistisch complex midden in de stad. We hebben wierookstokjes gebrand
voor oma. Eigenlijk voor een ieder die ons lief is, want elke bezoeker kreeg een handvol stokjes! Er heerst een prettige en ontspannen sfeer. Vervolgens de tempel van Confucius. Ik wist eigenlijk
weinig van de beste man, dus dat was erg interessant! De rest van de dag hebben we de vele hutongs die dit deel van de stad rijk is, bezocht. Allemaal smalle straatjes met deuren die vele hofjes
ontsluiten. Dit zijn de oudste traditionele wijken die tientallen jaren geleden gesloopt werden. Gelukkig zijn ze daar mee gestopt en ze worden nu zelfs fraai gerenoveerd. Tenminste de
buitenkant......als je een blik naar binnen werpt zie je veel ouds. Het lijkt armoedig maar de meesten hebben gewoon een auto voor de deur staan! Ons hotel blijkt in een wijk gelegen met de meest
populaire hutongs. De "hoofdstraat" is gigantisch druk met wandelend publiek en af en toe een idioot in een auto. Aan beide zijden van de straatjes zijn vollop winkeltjes, bars en eettentjes. We
hebben enorm genoten van de relaxete sfeer en alles wat er te zien is. Andersom overigens ook, want de meeste chinezen staren ons aan en verekken hun nek als je ze passeert, haha! Xxx
