johnsimone.reismee.nl

Beijing!

Voordat we zouden we afreizen naar de hoofdstad, hebben we gisteren nog genoten van Xi'an. Om de binnenstad ligt in het vierkant een gigantische muur. Zo'n 15 meter breed, 25 meter hoog en een omtrek van 14 kilometer. Een deel hebben we lopend gedaan en het grootste deel fietsend. Beneden krioelt het verkeer en heb je zicht op arme wijken, markten en gigantische kantoorpanden. Er wordt enorm gebouwd in dit deel van China. Velen chinezen trekken naar de steden in de hoop op een betere toekomst. Je ziet steeds plukken van 10 a 20 torenhoge flatgebouwen. 50 verdiepingen hoog en allemaal hetzelfde. De meeste staan echter leeg of zijn niet af. De woningen zijn veel te duur voor de mensen die er willen wonen. Het ziet er nogal troosteloos uit. Maar Beijing dus! Na een volle rit met de metro volgde een zeer comforabele treinreis. Op de breed zittende, luidruchtig geeuwende en stinkende buurman na dan...... Dwars door de spits met de taxi en gids naar de hutong waar ons hotel ligt. Een hutong is een oude traditionele chinese wijk met nauwe straatjes en verborgen hofjes. In zo'n hofje is ons hotel gelegen. Een complex met meerdere binnenplaatsjes en daarom heen de kamers (vertrekken waar vroeger de families woonde). Buiten het hofje is het een heksenketel, maar eenmaal binnen kom je in een oase van rust terecht! Prachtig! Net als de kamers overigens! Hier vergeet je dat je in een metropool van miljoenen mensen bent. Het aantal varieert van 7 tot ruim 11 miljoen. Dat zal wel afhankelijk zijn van wat je tot de stad rekent. Straks heerlijk in ons hemelbed uitrusten in afwachting van morgen. Welterusten en x

Contrast

We zijn gisteren aangekomen in Xi'an. Een kleine 2 uur vliegen richting het noorden vanaf de rijstterrassen in Ping' an. Het hotel ligt binnen de gigantische stadsmuren van de stad. We hadden de eerste uren wat last van het contrast.....in Ping' an zagen we vanaf het balkon een kip de nek omgedraaid worden en hier zien we winkels van Armani en Louis Vuiton. Hadden we in Ping' an uren geen stroom en slechts een paar uur warm water per dag, hier hebben we een gigantische boxspring en een regendouche. In Ping' am moest je eerst een uur lopen voordat je gemotoriseerd verkeer zag, hier rijden autos 6 rijen dik kriskras door elkaar. Even wennen dus.....! Vandaag wilden we graag naar het terracotta leger. Dat ligt zo' n uur rijden buiten de stad. Vanaf het hotel konden we de hele dag met een excursie mee, maar wij dachten het zelf wel even te regelen, haha! We hadden uitgezocht dat we de bus vanaf het station konden nemen. Het station was vlakbij.......het station hebben we niet gevonden, niemand spreekt engels. De politie niet, verplegend personeel niet in een ziekenhuis waar we in zijn gelopen, niemand dus! Ok, dan een taxi naar het station. We hielden een taxi aan en wezen in ons boekje op een plaatje van de trein. Maar dat werd niet echt begrepen. Toen begon john in het chinees een woord te herhalen. Terracottaleger bleek in ons vertaalboekje te staan! En dat begreep de taxichauffeur maar al te goed. Voor een kleine 20 euro wilde hij ons wel brengen. Een soort dodemansrit begon door de stad, ongelooflijk. Na een uurtje werden we keurig en heelhuids afgezet bij het museum. Na wat speurwerk besloten we een engelssprekende (!!!) gids te nemen die ons 3 uur op sleeptouw heeft genomen. Fantastisch! Erg indrukwekkend om te zien hoe een leider een heel leger van paarden, soldaten en wapens van klei heeft laten maken om zijn mausoleum te beschermen. Zo' n 20 jaar geleden per ongeluk ontdekt door 4 boeren, waarvan er 1 nu de directeur is van het museum. Terug zouden we de bus nemen. Onze gids vertelde waar de bus zou vertrekken en na 1,5 uur en 2 euro hadden we het treinstation in de stad bereikt. Vlakbij het hotel, nog paar honderd meter lopen...dachten we. Ik vertel misschien nog wel eens waarom we vele kilometers hebben moeten lopen.....haha! Onze dag eindigde in een supermarkt, waar we onze ogen hebben uitgekeken. Maar waar ook gewoon lindt chocolade en heineken bier te koop is! X van ons

"De" chinees bestaat niet

Voorzover wij meemaken, zijn de chinezen aardige mensen. Chinezen kunnen erg trots zijn, op hun kind bijvoorbeeld, of op de gewassen die ze verbouwen. Trots showen ze de zojuist geplukte pepers als je een foto wilt maken. Ze zijn ook slim en hebben flinke ondernemingsdrang. Op alle mogelijke manieren proberen ze wat yuan bij te verdienen. De vrouwen in het gebied waar we nu zijn hebben vaak haar tot aan de grond. Het zit opgerold op hun hoofd en wordt pas losgegooid als je ( voor geld) met ze op de foto wilt. Of ze bieden goedkope tickets aan voor een show. Je blijkt dan eerst een berg op te moeten lopen waar je illegaal iets kunt zien van wat zich verderop afspeelt. Je ziet eigenlijk iedereen wel werken, maar dat kan ook slapen betekenen en/of televisie kijken op de smartphone achter de toonbank van hun winkel. Je zal een chinees niet snel boos of geirriteerd in het verkeer zien. Naast stoplichten zijn er eigenlijk geen regels. En dat werkt bijzonder goed. Iedereen dwingt zijn plekje af op de weg. Er wordt wel veel getoeterd, maar meer als signaal dat je er aan komt. Het aantal dikke chinezen zijn tot nu toe op 1 hand te tellen. We verdenken ze ervan dat die uit de grote stad komen. Daar zit namelijk KFC, Mac Donalds enz. Op het platteland werken ze hard. Met name handwerk, want machines zie je niet. De bejaarden lopen wel vaak krom, want wekelijks naar de fysio is hier geen optie! Ze kunnen ook zeer klantvriendelijk zijn. Pinnen is een soort russisch roulette. 1 op de 10 keer lukt het maar. Bij 1 van de banken was een toonbank waar John prima geholpen werd. Ga maar lekker zitten, helpen bij de automaat en de deur werd netjes open gedaan bij vertrek. Kortom, een prettig volk, maar met ruim 1,4 miljard mensen zijn er veel soorten en maten. En dat is maar goed ook! Xxx
Dit verhaal is gemarkeerd als spam en is daarom niet zichtbaar voor bezoekers.

Midden in de rijstterrassen

Vandaag hebben we een autorit van 3,5 uur gemaakt, met eindbestemming; de rijstterrassen van Longi. We reden eerst de stad Yangshuo in waar ergens op de hoek van een straat een lokale reisagent ons instructies gaf. Over de volgende vlucht en hoe het bij aankomst in de rijstterrassen zou gaan. Een papiertje met wat tijden en een soort getekend kaartje zou voldoende moeten zijn...en dat klopte! Bij aankomst werden we overvallen door 3 vrouwen met grote manden op hun rug. Onze bagage werd daarin gestopt en de eerste 10 minuten werden we met een soort tuktuk een stuk de berg op gereden. Tot aan het eind van de weg. Vanaf dat punt moesten we een klein half uur lopen. De dames brachten ons en de bagage keurig tot aan het hotel. Het dorp ligt midden tussen de rijstvelden en bestaat uit allemaal houten huizen en smalle straatjes/ trappen of iets wat daar op lijkt, haha! Het is werkelijk adembenemend. Vooral figuurlijk, maar door de berglucht ook een beetje letterlijk. De rijst wordt over ongeveer 3 weken geoogst en staat er nu prachtig bij. Als de zon schijnt, en dat doet hij af en toe!, dan zijn de rijstvelden prachtig lichtgroen. De temperatuur is hier iets lager dan de 35 graden die we tot nu toe hebben gehad. Oh ja, het eerste toiletbezoek aan de beruchte chinese openbare toiletten is een feit!!! Voor alles moet een eerste keer zijn, zullen we maar zeggen...... We gaan nu eerst een hapje eten, tot straks!!! Xxx

Fietsen en bamboeraften op het platteland

We hebben weer een hoop gezien! Met een klein bamboevlot zijn we over een kleinere rivier gegleden. Geen motorbootjes en af en toe een een stroomversnelling maakte de tocht heel bijzonder! En gefietst! Voor chinezen niet bijzonder, denk maar aan het nummer " nine milion bycicles in beijing", maar voor ons een heel avontuur. Er waren allen nog 2 kinderfietsen en 1 tandem. Na 50 meter op de tandem hadden we veel gelachen maar geen vertrouwen in een goede afloop. De kleine fietsen dus.... Na 15 minuten stonden we weer voor het hotel. Ondanks een goede kaart, viel het toch niet mee, haha! Met de nodige aanwijzigingen van de receptioniste gingen we weer op pad. Het doel was een lokale markt. En die hebben we bereikt! Een gigantische overdekte markt waar je ogen tekort kwam, schitterend! Hele oude kromme mannetjes en vrouwtjes sjouwen zich een breuk aan balen rijst, kippen, eenden, fruit en groente. Tussen de rijstvelden weer terug gefietst, zodat we lekker in het zwembad konden springen. Ook nog een lichtshow op het water mogen aanschouwen, waar ruim 100 mensen de oude tradities verbeelden, met op de achtergrond de bergen met enorme schijnwerpers verlicht. Nog 1 dag op deze plek en dan vertrekken we naar Pingan. Zo'n 2 uur rijden vanaf hier naar het noorden. De chinezen zijn over het algemeen heel aardig en soms nors. Maar ze dwingen bij ons vooral respect af. Er zijn rijke chinezen maar ook arme. De omstandigheden waarin ze leven zijn niet al te best. Maar ze ogen gelukkig! Dikke x van ons

onze eerste stappen in china

Daar zijn we weer! De afgelopen dagen hebben we niet stil gezeten. We hebben een bamboevlot tocht gemaakt naar een verderop gelegen dorpje. Onderweg zie je ossen afkoelen in de rivier, ibissen en heel veel andere bootjes. Met links en rechts de karstbergen, prachtig. Wij zijn savonds naar de stad yangshuo geweest. 1 kakefonie van muziek, neonreklame, winkels en eettentjes. Af en toe heb je liever 2 extra ogen ipv je neusgaten...;-) We zijn met de lokale bus naar Xingping geweest. Een stuk noordelijker en ook aan de rivier gelegen. Van daaruit weer met een bootje naar een oud vissersplaatsjes. De bewoners leven daar ongelooflijk eenvoudig en je vraagt je af waar wij ons thuis eigenlijk druk over maken. Werkelijk alles is hier anders dan wat wij gewend zijn en daar genieten we enorm van! Ons verstaanbaar maken gaat soms moeizaam maar soms ook verrassend goed. En aan het eind van de dag worden we steeds weer met open armen ontvangen in het hotel dat heerlijk rustig buiten de stad ligt. Kortom we genieten!!! Xxx

We zijn er!

Na een lange maar prima verlopen reis zijn we aangekomen op onze eerste bestemming:Yangshuo. Het hotel is een oase van rust. Gelegen midden tussen de karstbergen aan de Li rivier. Op de rivier krioelt het van de bamboevlotten, waar toeristen zich laten vervoeren en waar vissers mbv aalscholvers aan touwtjes( tja, andere cultuur.....) hun avondmaal vangen. Gisteren was het Moon Festival. De volle maan werd gevierd en de hoop uitgesproken op een goede oogstperiode die nu aanvangt. Er was een bbq met gasten, hoteleigenaren en hun vrienden. En...heerlijk gegeten! Na een heerlijke avond in een diepe slaap gevallen om iets van de gemiste nacht in te halen. En dan ga ik nu stiekem nog even terug naar bed, voordat de nieuwe dag voor ons begint. Liefs van ons!